دو هزار و پانصد و بيست و چهار سال از نخستين باري که شب يلدا در تقويم رسمي ايرانيان باستان ثبت شد سپري ميشود.داريوش يکم پادشاه هخامنشي براي نخستين بار اين جشن کهن ايرانيان را ثبت کرد و از آن زمان همه ساله ايرانيان ...
در گاهشماری کهن ایرانی، روز سیزدهم هر ماه «تیر» نام دارد و از آن جا که هر گاه نام روز با نام ماه برابر شود آن روز را جشن میگیرند و شادمانی میکنند، از همین رو، سیزدهم تیر به گاهشماری کهن، دهم تیر به گاهشماری کنونی، ...
«جشن» واژهای ایرانی است از ریشهی «یَز-»، به معنیِ «پرستیدن، ستودن و نیایش کردن». جشن در آغاز به معنای «انجام آیینهای دینی» بوده، ولی اندک اندک گسترش معنایی پیدا کرده و به بزم و مهمانی و سور و سرور هم گفته شده ...
آیینها، باورها و اندیشهها در گذر روزگار ساخته میشوند، به آرامی گسترش مییابند و گاه نیز دستخوش دگرگونی شده، از یاد میروند. اما آنگاه که با تار و پود فرهنگ سرزمینی در هم آمیزند به پدیدهای ماندگار و جاویدان ...
بزرگترین مجموعه مذهبی ایران باستان پس از بررسیهای باستانشناسی، ژئوفیزیک، عکسبرداری هوایی و مستندنگاری دقیق سازههای معماری بخش مرکزی شهر گور فیروزآباد سرانجام شناسایی شد.
ششم دی ۱۳۱۳ خورشیدی دولت ایران از کشورهای جهان درخواست کرد از این پس در نامهنگاریهای خود نام ایران را به جای واژههای پرشیا، پرس و پرسه به کار ببرند. در چند دهه گذشته جابجایی این دو نام همواره کشمکش و نگرشهای ...
یگمان بیشتر مردم جهان نمیدانند ایرانیان نخستین کسانی هستند که هزاران سال پیش برای سپاسگزاری از جایگاه زن٬ پنجم اسفند را به نام وی نامگذاری کرده٬ مهرورزی و دوستداشتن را ستایش میکرند.
امسال یلدا حال و هوای دیگری دارد؛ این رسم تاریخی و باستانی ایران در آخرین روز پاییز با جمع شدن خانواده کنار هم گرامی داشته میشود ولی یلدای ۹۹ که آخرین یلدای قرن هم محسوب میشود مهمان ناخواندهای دارد که دیگر ...
باستان شناس فرانسوی، فرانسوا دوسه François Dosset، با رمزگشایی نخستین خط عیلامی که قدمتی بیش از چهار هزار سال دارد، ایرانیان را نخستین مخترعان خط در کنار تمدن بین النهرین اعلام کرد.
در زمستان سال ۱۳۷۲ ه.ش، معدنکاران بههنگام خاکبرداری و استخراج نمک از معدن نمک چهرآباد زنجان، در زیر تپههای این منطقه، با نیمتنهٔ یک جسد روبهرو شدند. این جسد دارای ریش و موی بلند و حلقهٔ گوشوارهای از جنس ...
در میان همهی جشنهایی که در ایران باستان فراگیر بوده است دو جشن از دیگر جشنها بزرگتر و برجستهتر بودند و نیاکان ما این دو را بیش از دیگر جشنها ارج میگذاشتند و بزرگ میداشتند و در برگزاری و برپایی آنها کوشش و ...
بدرالزمان قریب که در یکم شهریورماه ۱۳۰۸ در تهران زاده شده بود، امروز (هفتم امرداد ۱۳۹۹) درگذشت. او استاد برجستهی دانشگاه تهران و عضو پیوستهی فرهنگستان زبان و ادب پارسی بود که زندگی خویش را در خدمت به فرهنگ و ...
«پیمانهای زناشویی» (Marriage Contracts) نام کار تازهی «رَهام اشه» است که در آن به پیمانهای بر جای مانده از زناشویی ایرانیان کهن، به زبانهای «پارسیگ» (پهلوی)، «سُغدی» و «بَلخی» (با ترجمهی آنها به زبان انگلیسی ...
«جشن» واژهای ایرانی است از ریشهی «یَز-»، به معنیِ «پرستیدن، ستودن و نیایش کردن». جشن در آغاز به معنای «انجام آیینهای دینی» بوده، ولی اندک اندک گسترش معنایی پیدا کرده و به بزم و مهمانی و سور و سرور هم گفته شده ...
استادیار پژوهشکده زبانشناسی، متون و کتیبهها در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: الواح هخامنشی حقایق جزئیات تاریخ این امپراطوری را حتی درباره زنان بازگو میکنند؛ مثلا مادرانی که در تخت جمشید کار میکردند پس ...